son analog
Nikon F5 80-200 2.8 ED Nikon pompalı lens, benim son analog kitim.
Uzun süre fotoğrafcılık yapanlar bilir,
pompalı lenslerle çalışmak daha keyiflidir. İlk pompalı lensim 75-300 sigma idi. Ben çalışır iken pompayı
öyle ileri geri itiyordum ki, lensin boyu biraz uzadı. ( gerçekten uzadı ) Artık
75-350 oldu, lens hala elimde inanmayan olursa bulup fotoğraflayacağım.
Bu kitle çalışmaktan çok
hoşlanıyordum. Hem görsel olarak göz dolduruyor, hemde mükemmel fotoğraflar
çekiyordum. Lensin renk kalitesi hassasiyeti mükemmel manuel netlik yapıyorum
ve bu benim hızımı hiç etkilemiyor.
Nikon F5 te battary
grips fixed olarak geliyor. Yani battary
grip satın almanıza gerek yok. Makinadan ayrılmayan bir grip var. Buda
makinanın görüntüsünü daha güçlü kılıyor.( Kallavi )
Nikon 80-200
2.8 ED Lens insanın eline tam oturuyor. Bu lens digital uyumlu olarak
lanse edilmişti. Ancak ben Nikon D200 de denedim 2 bazan 3f stop açık veriyor
ayarlarla oynayıp düzeltip çalışmayı denedim ama başarılı olamadım. Şimdilik
vaz geçtim, ama sırf bu lensi kullanmak için, yeni bir Nikon Fotoğraf makinası almak istiyorum.
(Denemeden Almam )
Pompalı Lenslerin tekbir
dezavantajı vardır, oda pompalama sırasında içeriye toz alıyor olması. Aynaya,
film yüzeyine, yenilerde sensör üzerine toz düşüyor. Çalışma ortamınızın temiz
olması bu sorunu az da olsa çözüyor. Yinede sık sık temizlik yapılması
gerekiyor.
Nikon 80-200 2.8 lensi Canon 5D de kullanmak için bir converter aldım.
Ancak lensin ağırlığı o kadar fazla ki,
aldığım converter taşıyamadı. Yere düşürmekten son anda kurtardım.
Arkadaşlarımın çoğu,
elindeki makinayı bir sene kullanıp satıyor, seneye başka bir makine alıyor. Bu
güne kadar hiçbir makinamı satmadım (Nikon 801s hariç onuda patronumun ısrarı üzerine
kendisine satmıştım )
Bilmiyorum sizlerde de var mı, uzun süre
kullandığım şeylerle aramda bir bağ
oluşuyor. Bu duygusal bağ, onları elimden çılartmama engel oluyor. Kalem, saat,
Fotoğraf makinası, araba, tişört…Çok sevdiğim bir tişörtü önceleri çok giydim,
sonrada eskiyecek diye giymemeye başladım…
Şimdilerde Çalışma odamın raflarını süsleyen
makinalarımın, kendilerine verdiğim değeri
hakettiklerini bilmek beni mutlu ediyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen Fikrinizi Paylaşın...