Biz Bize Benzeriz I


Benden Farklı Olamazsın Olunsaydı Ben Farklı Olurdum.




   Hepimizin çok iyi bildiği bir fıkra var.

   Cehennemde her millet için ayrı bir çukur kazılmış tepesinede bir Zebani yerleştirilmiş. Cehenneme yeni gelen birisini gezdirirken Zebaniler. Yeni cehennemlik sorar. 

  -  Neden başlarında Zebani var diye.
           
             -    Aşağıdan çıkmak istediklerinde Zebani kafalarına vurup dışarı çıkmalarına engel olur. Cevabını alır.

        Gezmeye devam ederler. Başında Zebani olmayan bir çukur görür yeni  cehennemlik ve sorar. 

  -Bu çukurun başında neden Zebani beklemiyor diye.

Rehber Zebani gülerek cevap verir.

 -Orası mı orada Türkler var eğer birisi yukarı çıkmak isterse diğerleri ayağından çekip yukarı çıkmasına engel olurlar.

   Bu fıkradan çıkarılacak sonuç şudur; Türkler kendi içlerinden birisinin yükselmesini mümkün olduğunca engellerler.

    Ne kadar acı. Eminim benim yaşadığımın bir benzerini sizler de yaşamışsınızdır.

   Orta okul 3. Sınıf öğrencisiyim. Ders boş, en sevdiğim Türkçe hocam içeri girdi ve,


-  Çocuklar bir şiir yarışması var, sizden ricam, ders sonuna kadar bir şeyler yazmaya çalışın, ders sonunda toplayacağım. Dedi.

Dersin sonunda yazdığım şiiri verdim. Bir hafta sonra hocam Türkçe dersinde. Beni yanına çağırdı.
                -   Çocuklar arkadaşınızın yazdığı şiir önce okulda sonra ilçede sonra da bölgede birinci oldu dedi. Ve beni tebrik etti. 

      En sevdiğim arkadaşlarım beni tebrik etmediler…
  
Şiir yazmak beni hep rahatlatmıştır. Başkalarından üstün olmak ego mu tatmin etmek gibi basitliklerim  hiç olmadı…

Şiiri seven birilerine yazdığım şiiri okumak çok keyifli…


Lise yıllarındayım. Masada iki kişi dışında hepsi öğretmen. Elimde eski bir ajanda birşeyler karalamak için. Yanımda oturan öğretmen ajandaya bakmak istedi verdim. Aaçtığı sayfada bir şiir var okudu.
                 -       Sen mi yazdı dedi. İnanmayarak.

          -  Evet dedim.

   Şiiri bir kez daha okudu inanmadığı her halinden belli oluyordu.
  

   -  Alabilir miyim diye sordu. 


    -   Alın dedim.

    İçimden  hem inanmıyorsun hem  istiyorsun…


 Şiir öyle vurucu filan değildi, ama ben yazmıştım, bunda inanmayacak ne var, beni kendisinin hoşuna gidebilecek şiiri yazmaya layık görmüyor.

Kendi yazdığım şiirleri ezberlemek gibi bir huyum yok. Ama sırf bu hocamın bana inanmamasından dolayı tek hatırladığım şiirim o şiir oldu.

İster Vatandaş Ol sıradan
İster en koyu partizan
İstersen Cuntadan
Ne Olursan Ol
Elinde  Olmadan Geldiğin Dünyada
Yaşamak Zorundasın
Yaşamak Zorundasın
İnsanca…


Sağlıcakla kalın Dostlarım (Gerçek Dostlarım )

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Lütfen Fikrinizi Paylaşın...