116. Kişi
Cebeci site yurdunda kalıyorum. Oda
arkadaşlarımın hepsi evlerine gitmişti. Bir haftasonuydu kendimi hipotrumda
Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasının karşısında buldum. Çevreme baktım tanıdık
kimse yok. Buraya nasıl geldim bilmiyorum. Kim getirdi beni buraya bilmiyorum.
Nerden haberim oldu bilmiyorum. Birazdan konser başlayacak. 115 kişi olduğu
yazıyor programda. Beethoven 9. Senfonisini
seslendirecekler. Kalabalık gittikçe artıyor. Saat 21:00 oldu.
Sanatçılar çıktı sahneye büyük alkışlar eşliğinde. Şef Gürer Aykal çıktı sahneye alkışlar
coştu coştu…
Eser 4 bölümden oluşuyor
1-allegro ma non
troppo, un poco maestoso
2- molto vivace
3- adagio molto e cantabile
4- presto
2- molto vivace
3- adagio molto e cantabile
4- presto
Her bölüm birbirinden
güzel. Açık havada hipodrumda 115 kişi var karşımda…
Gökyüzü tertemiz…
Müzik o kadar güzelki
bu güzel müziği tanıdık bildik sevdik birisi ile paylaşma isteğim o kadar yoğun
ki anlatamam…
Çevreme bakıyorum hiç
kimse yok tanıdık…
Müziğe kaptırıyorum
kendimi…
116. kişiyim onlarla
birlikte eseri yaşıyorum…
Son bölüm koro dahil
oldu " Neşeye şarkı". İtalyanca söylüyorlar...
Bir Anadolu türküsü gibi geliyor bana öylesine severek
dinliyorum…
Eser bitiyor herkes
ayakta alkışlıyor…
Bende alkışlıyorum hem 116. Kişiyim hem izleyici... karşıdaki
yalnız adam…
Artık yanımdakileri
görmüyorum…
Gürer Aykal son bölümü birkez daha seslendiriyor…
Muhteşem bir
görüntü yıldızların altında Neşeye Şarkı
çalıyor ve ben 116. Kişi olarak bu muhteşemliğin bir parçasıyım…
Sahnede kimse
kalmayıncaya kadar oturduğum yerde bekliyorum…
Yurttaki odama
döndüğümde içimdeki heyecan hala canlı…
paylaşacak kimse yok... olsun…
116 Kişi geçti hipodrumdan Yıldızların
altından …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Lütfen Fikrinizi Paylaşın...